امام(ره) آرزوی ۱۴۰۰ ساله شیعه را محقق کرد 

حجت‌الاسلام رسول برگی، رئیس شورای اسلامی شهر تبریز، در گفت‌وگو با ایکنا از آذربایجان‌شرقی، با عرض تسلیت سالروز ارتحال بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و قیام ۱۵ خرداد، با اشاره به اینکه زمانی که حضرت امام راحل قیام خود را شروع کرد، بسیاری باور نمی‌کردند که امام بتواند این حرکت را به پایان برساند، گفت: اما امام به خداوند و مردم باور داشت. 

وی افزود: طبق فرمایش حضرت امام(ره) حتی برخی به امام گفته بودند قیام نکند، چراکه مردم چند روز بعد به خاطر ترس و یا با وعده وعید میدان را ترک خواهند کرد که امام با شنیدن این سخنان عصبانی شده و در سخنرانی‌اش در این رابطه گفته بود: این مردمی که شهید داده‌اند، فرزندان خود را فدای اسلام کرده‌اند، اینها اسلام را تنها می‌گذارند؟ محال امر است. 

برگی، با تاکید بر این‌که امام باور عمیقی به مردم داشت، خاطرنشان کرد: مراجع، علما و گذشتگان هیچکدام نتوانستند کاری که امام کرد را بکنند؛ حتی گاه علما و مراجع آن قدرت را نمی‌دیدند که بتوان یک کشور را بر مبنای فقه و حکومت اسلامی راهبری کرد، اما امام این باور را به مردم داد و نشان داد که می‌شود. 

این مدرس حوزه و دانشگاه، با اشاره به ابهت و شجاعت وصف ناشدنی امام راحل، یادآور شد: وزیر دربار شاه نوشته بود: شاه ملعون رنگ از چهره‌اش می‌پرید وقتی نام روح الله می‌آمد. این‌ها نشان می‌دهد که هیبت امام یک هیبت و ابهت الهی بود. 

وی با تاکید بر مبارزات امام راحل از دوران جوانی تا ارتحال در ایران و سایر نقاط، ادامه داد: امام از جوانی فردی مبارز بود و در زمانی که همه از سایه رضاخان می‌ترسیدند، کتاب کشف الاسرار را علیه جزوه اسرار هزار ساله( نوشته شده در زمان رضا خان علیه شیعه) نوشته و در آن تاکید کرده بود: این رضا خان بی‌سواد چه می‌فهمد سیاست را با «س» سیب می‌نویسند یا «ص» صاد. 

برگی، با بیان این‌که امام خمینی از همان ابتدا یک مبارز بود، گفت: روزی که  امام سخنرانی می‌کند اولین جمله‌اش این است که: آقای شاه خدا می‌داند که من دلم برای شما می‌سوزد کاری نکنید به مردم بگویم گوش شما را بگیرند و مثل پدرت از این مملکت بیرونت کنند. و چه کسی در آن زمان می‌توانست چنین سخنانی را بگوید؟ 

رئیس شورای اسلامی شهر تبریز، با اشاره به این‌که امام در منشور روحانیت فرموده است: حتی برخی اهل لباس چنان از شاه می‌ترسیدند، ادامه داد: اما امام راحل نشان داد که خواستن توانستن است و حتی در بحبوبه و پیروزی انقلاب و همچنین جنگ تحمیلی، امام با ابهت و اقتدار وارد هر موضوعی می‌شد، به پیروزی می‌رسید که نمونه آن فرمان ایشان برای شکست حصر آبادان، آزادسازی سوسنگر و خرمشهر بود. 

وی با تاکید بر اینکه امام راحل به هیچ عنوان مغرور عمل نبود، خاطرنشان کرد: خرمشهر با دستور امام آزاد شد اما ایشان هیچگاه خود را نمی‌دید و می‌گفت: خرمشهر را آزاد کرد. 

این مدرس حوزه و دانشگاه، با بیان اینکه امت هم تابع و در کنار امام بوده و امروز هم در کنار ولی فقیه خود هستند و وفاداری و بصیرت خود را نشان دادند، افزود: این مردم توطئه‌ها، فتنه‌ها و انواع مسائل را پشت سر گذاشتند و از پا نیفتادند؛ طبق فرمایش امام راحل تاریخ همانند این مردم را غیر از اوایل صدر اسلام برخود ندیده است. 

۱۵ خرداد نقطه عطف انقلاب است 

رئیس شورای اسلامی شهر تبریز در بخش دیگری از سخنانش با بیان این‌که ۱۵ خرداد نقطه عطف انقلاب است، گفت: حضرت امام خمینی(ره) نیز در این رابطه فرمودند: من برای همیشه ۱۵ خرداد را عزای عمومی اعلام می‌کنم. 

وی با تاکید بر این‌که برای مرور قیام ۱۵ خرداد و ارتحال حضرت امام راحل باید به حدیثی از حضرت موسی بن جعفر توجه کنیم که شیخ عباس قمی در کتاب سفینه البحار آن را آورده است، افزود: حضرت(ع) زمانی که نشانه‌های آخرالزمان را می‌شمرد به موضوعی نیز اشاره و فرمود: «رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ یَدْعُو اَلنَّاسَ إِلَی اَلْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ اَلْحَدِیدِ لاَ تُزِلُّهُمُ اَلرِّیَاحُ اَلْعَوَاصِفُ وَ لاَ یَمَلُّونَ مِنَ اَلْحَرَبِ وَ لاَ یَجْبُنُونَ وَ عَلَی اَللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ اَلْعٰاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ»؛ مردی از اهل قم مردم را به سوی حق دعوت می‌کند و قومی گرداگرد او جمع می‌شوند به صلابت پاره‌ه‌ای فولاد، تندبادها آنها را به لرزه درنمی‌آورد و از جنگ خسته نمی‌شوند و ترس به خود راه نمی‌دهند و بر خدا توکل می‌کنند و سرانجام، پیروزی از آن متقین است.

برگی با بیان اینکه این حدیث مصداق همان ۱۵ خرداد و در مورد شخصیت حضرت امام راحل است، افزود: امام مردی بود که آرزوی ۱۴۰۰ ساله شیعه را محقق کرد، چراکه تا ۱۴۰۰ سال قبل از انقلاب اسلامی، صرفاً امیرالمومنین نزدیک ۵ سال حکومت کرد و بعد از آن شیعه هیچ زمان روی حکومت اسلامی شیعه را ندیده بود؛ هرچند در دوران صفویه حکومت شیعی را داشتیم، اما مبنای آن بر اساس فقه نبود.